Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ

Δεν υπάρχει καμμία περίπτωση να νικήσουμε τους εχθρούς μας αν δεν τους εντοπίσουμε πρώτα. Έχει αναρωτηθεί κανείς που είναι στρατοπεδευμένοι οι εχθροί του λαού; Έχει μελετήσει κανείς σε βάθος την καθημερινη του ζωή; Έχεις το θάρρος να δεις την αλήθεια και να ακρωτηριάσεις τις προεγκατεστημένες ιδέες σου;
 Ο εχθρός είναι το οικονομικό σύστημα που σου εγκαθιστούν από τα πρώτα παιδικά σου χρόνια οι γονείς σου, οι δάσκαλοί σου, οι καθηγητές σου στο γυμνάσιο και στο λύκειο, οι καθηγητές σου στο πανεπιστήμιο και τέλος η πολιτεία. Σε όλη σου τη ζωή μαθαίνεις να μετράς και να σκέφτεσαι με βάση το λογισμικό που σου εγκατέστησαν και το τροποποιούν καθημερινά. Είναι τόσο βαθιά ριζωμένο μέσα σου που νομίζεις ότι είναι κομμάτι του εαυτού σου. Μαθαίνεις την πρόσθεση, την αφαίρεση, τον πολλαπλασιασμό και τη δαίρεση χρησιμοποιώντας δραχμές ή ευρώ. Μαθαίνεις να λύνεις προβλήματα ποσοστών, τόκων ή επιτοκίων, εξισώσεις ή ολοκληρώματα και έτσι μαζί με τους αριθμούς μαθαίνεις να λες ναι σε κάθε νέο δεδομένο της επιστήμης των μαθηματικών χωρίς ιδιαίτερη σκέψη και σπουδή. Μαθαίνεις να ζεις με τον εχθρό σου, να κοιμάσαι μαζί του και να μην θες καν να τον αποχωριστείς. Ο εχθρός σου είναι το νόμισμα και ότι άλλο κουβαλάει μαζί του ως παρακολούθημα.Τράπεζες, υπουργεία, μισθούς, αυξήσεις, Ο.Ν.Ε., Δ.Ν.Τ., ευρωπαικά κονδύλια, ανάπτυξη, ΚΕΡΔΟΣ. ΑΥΤΑ ΣΕ ΔΙΑΦΕΝΤΕΥΟΥΝ.
Αν δεν βρεις τον τρόπο να ξεφύγεις από αυτά δεν θα ζήσεις ούτε στιγμή ελεύθερος.
Πρέπει να εφεύρεις τόν τρόπο να ξεφύγεις από τις σκέψεις σου. Πρέπει να εφεύρεις τον τρόπο να συνυπάρχεις με τους συνανθρώπους με ένα νέο ανταλλακτικό σύστημα, ένα νέο συναλλακτικό μέσο που θα το διέπουν κανόνες και νόμοι που δεν θα δίνουν σε κανέναν συνάνθρωπό σου περισσότερη ισχύ περισσότερη δύναμη από αυτην που ή φύση του έδωσε. Που δεν θα έχει τη δυνατότητα να πολλαπλασιάζεται ανεξέλεγκτα και να εξελίσεται σε καρκίνο της κοινωνίας. Να αφήνει τα πραγματικά ανθρώπινα συναισθήματα να εκδηλώνονται και τους κοινωνικούς και συγγενικούς δεσμούς να διαμορφώνονται ελεύθερα.
Ήρθε η ώρα να δημιουργήσουμε εκ του μηδενός μια νέα μορφή συνύπαρξης των ανθρώπων σε αρμονία με τη φύση.
Ήρθε η ώρα να περάσουμε στην απέναντι όχθη του ποταμού που μας έχουν ρίξει, βρεγμένοι και τσαλακωμένοι, αλλά αποφασισμένοι και όρθιοι.
Το νέο σύστημα ανταλλαγής αγαθών δυστυχώς έτυχε σε εμάς τους Ελληνες να το εφεύρουμε.
Πρέπει να καθήσουν κάτω έξυπνοι άνθρωποι που αγαπούν τον εαυτό τους και τον άνθρωπο και να δημιουργήσουν την πλατφόρμα και τις τεχνικές που θα περάσουμε από το σημερινό απάνθρωπο οικονομικό σύστημα στο καινούργιο το οποίο όμως θα εμπεριέχει μέσα του την ικανότητα να αλλάζει όταν διαπιστώνεται δυσλειτουργία.
Αυτό, βέβαια, δεν είναι καθόλου εύκολο ούτε και ανώδυνο, όμως αν θέλουμε να ατενίζουμε με αισιοδοξία το μέλλον πρέπει να το ξεκινήσουμε άμεσα.
Ο εχθρός βέβαια δεν θα μείνει με σταυρωμένα χέρια θα προσπαθήσει με νύχια και με δόντια να διατηρήσει την παντοδυναμία του.
 ΜΗΝ ΠΤΟΕΙΣΤΕ.
 ΚΑΝΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΣΟ ΔΥΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΗΤΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΜΙΑ ΙΔΕΑ.

  

ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ;

Η χώρα μας τα τελευταία 30 χρόνια έχει κάνει τα πάντα να  ''αναπτυχθεί'' ή να ''εκσυγχρονιστεί'' ή ''να προλάβει το τρένο της Ευρώπης''. Το έκανε όμως; Και εάν όχι, τι τελικά κατάφερε και συνεχίζει ακόμα να προσπαθεί να καταφέρει;
Απεμπόλησε κυρίες και κύριοι την ικανότητα να φιλοσοφεί, να σκέπτεται, να παράγει πρωτογεννή νόηση, σκέψη, ιδέες. Θεώρησε ως αξίωμα κάθε τι που ερχόταν από την ανεπτυγμένη Ευρώπη, ως προοδευτικό κάθε τι που έλεγε ή έγραφε κάθε ευρωπαίος αξιωματούχος και το υιοθετούσε χωρίς δεύτερη σκέψη.
Ακόμα και στα εκπαιδευτικά συστήματα που εφάρμοσε, αντέγραψε επ' ακριβώς το γαλλικό μοντέλο ή τώρα προσπαθεί να αντιγράψει το φινλανδικό ή το γερμανικό μοντέλο ή δεν ξέρω κι εγώ ποιο άλλο έκρινε ή κρίνει καλό κάποιος ευφάνταστος υπουργός ή κάποιος πολυδιαβασμένος υπάλληλος του υπουργείου παιδείας.
Δεν μπήκε καν στον κόπο να σκεφτεί τι πραγματικά θέλει για τα παιδιά της. Ούτε οραματίστηκε πως θα είναι η χώρα το 2050 ή το 2100 και πως το τότε διαμορφώνεται από το τώρα.
Στο δε παραγωγικό μοντέλο που κατά καιρούς ακολουθούσε και που  ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΟΤΕ ΣΤΑΘΕΡΟ, φορούσε κάθε φορά το κοστούμι που της έδιναν από την ευρωπαική ένωση. Πότε της ερχόταν στενό, πότε μακρύ, πότε κοντό, ποτέ όμως δεν ήταν αυτό που της ταίριαζε.
Όλα αυτά δεν τα αναφέρω γιατί μου αρέσει να παρελθοντολογώ, αλλά γιατι μελετώντας το παρελθόν μπορεί κανείς να σχεδιάζει με αξιώσεις το μέλλον.
Επιστρέφω στο σήμερα θέλοντας να πω αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος του κειμένου. Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από οικονομικό. Είναι φιλοσοφικό, είναι πρόβλημα προσανατολισμού, είναι κοινωνιολογικό, είναι πρόβλημα αυτοπροσδιορισμού, οραματισμού, ή ακόμα ακόμα και ενσυναίσθησης. Ή είναι όλα αυτά μαζί;
Ακόμα και αν τώρα αυτοστιγμής διαγραφούν όλα τα χρέη και το διεθνές οικονομικό περιβάλλον επανέλθει στα φυσιολογικά του πλαίσια και μας δώσουν απεριόριστο χρόνο και απεριόριστη ελευθερία και οι ευρωπαίοι εταίροι και η παγκόσμια κοινότητα, η ελληνική κοινωνία είναι διατεθημένη να δει τον εαυτό της στον καθρέφτη; Είναι διατεθημένη να σκεφτεί ακηδεμόνευτα το μέλλον της; Είναι διατεθημένη να στρώσει εκ νέου το δρόμο και να φτιάξει την άμαξα από την αρχή;
Βλέπετε ότι εσκεμμένα δεν αναφέρω τους πολιτικούς σε καμμία παράγραφο διότι είμαι πεπεισμένος ότι η καλοαναθρεμμένη φάρα των πολιτικών επ' ουδενί δεν θα απεμπολήσει τα κεκτημένα της, ούτε και τις πρακτικές της, μην σας πω κιόλας ότι θα προσπαθήσει να επαναφέρει την μέθοδο και την κατάσταση που γνωρίζει.
Οι ταγοί των κλασσικών επιστημών όμως θα αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, θα δουν την πραγματικότητα, θα δείξουν το δρόμο;
Θα επαναπροσδιορίσουν τις πραγματικές μας ανάγκες, τις πραγματικές μας αξίες, θα ορθωθούν απέναντι στην ματαιοδοξία και την απαξίωση των ανθρώπων;
Θα καθορίσουν την αξία των αγαθών με βάση τον κόπο με τον οποίο παράγονται και την πραγματική ή πλασματική ανάγκη την οποία καλύπτουν;
Θα επαναφέρουν το εκπαιδευτικό σύστημα στο επίπεδο της ολόπλευρης ανάπτυξης της προσωπικότητας των νέων και του σεβασμού του περιβάλλοντος και όχι της κατακερματισμένης πληροφόρησης επι διαφόρων επιστημονικών πεδίων;
Θα αλλάξουμε τον τρόπο που επιλέγουμε την εργασία που κάνουμε στη ζωή μας με βάση τις κλίσεις μας και όχι με βάση τα ματαιόδοξα όνειρα των γονέων μας;
Θα σταματήσουμε σε όποιο χώρο και αν δραστηριοποιούμαστε να χρησιμοποιούμε την εξουσία που μας δίνεται προς ίδιον όφελος αλλά να τη χρησιμοποιούμε επ' αγαθώ τις κοινωνίας με σεβασμό στην προσωπικότητα του ατόμου; Θα οργανωθούμε έτσι ως κοινωνία ώστε ο ένας να θέλει να βοηθάει τον άλλο και όχι να του δημιουργεί προβλήματα;
Κάθε κρατική υπηρεσία θα υπακούει στην νομοτέλεια, δηλαδή θα υπάρχει για τόσο χρόνο όσο είναι απαραίτητο να καλύπτει την ανάγκη που προκύπτει κάθε φορά; Και εάν εκλείψει η ανάγκη αυτομάτως θα καταργείται και η υπηρεσία;
Θα θεσμοθετήσουμε ένα τέτοιο σύστημα αμοιβών που θα είναι δίκαιο και θα καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες όλων με βάση την κατάσταση και την αρμονική συμβίωση και όχι με βάση το πτυχίο και την κοινωνική καταξίωση των ανθρώπων;
Θα προσφέρουμε απλόχερα σε κάθε έξυπνο και ευρηματικό συμπολίτη μας ότι χρειάζεται έτσι ώστε να εξελίξει την επιστήμη και κατ' επέκταση και το βιοτικό επίπεδο όλων;
Θα έχουμε το θάρρος να αναγνωρίσουμε τους άξιους ανθρώπους και να τους τιμήσουμε ανάλογα;
Θα αποφασίσουμε να μελετάμε καθημερινά κάθε επιλογή μας και εάν δεν μας βγαίνει όπως θεωρήσαμε ότι θα βγει να αναγνωρίσουμε έγκαιρα το λάθος μας και να την αποσύρουμε;
Θα είμαστε ειλικρινείς σε κάθε δημόσια έκφρασή μας;
Θα είμαστε πραγματικοί φάροι στο μέλλον των παιδιών μας;

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ.... ΩΡΑ ΓΙΑ ΔΡΑΣΗ!!

Φτάνει πια τόση μιζέρια, ότι μας κάνανε μας κάνανε, ως εδώ και μη παρέκει. Φτάνουν οι αναλύσεις επί αναλύσεων, οι αναφορές επί αναφορών και οι παρελθοντολογίες. Το παρόν είναι εδώ και μας ανήκει, το μέλλον ανήκει στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας και πρέπει να τους το προετοιμάσουμε χωρίς μεμψιμοιρίες χωρίς μαλθακότητα. Ας σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και αντάξιοι των ένδοξων προγόνων μας. Ας επικεντρωθούμε στη λύση και όχι ΜΟΝΟ στην ανάλυση του προβλήματος.
Άμεσα πρέπει η χώρα να οδηγηθεί σε εκλογές και ο ελληνικός λαός να αποφασίσει ποιος θα είναι αυτός ο άνθρωπος, όχι κατ` ανάγκη οικονομολόγος, που θα αναλάβει να ανασυγκροτήσει πρώτα απ` όλα την αξιοπρέπεια και την καταρακωμένη ψυχολογία των Ελλήνων. Μετά να αναδιοργανώσει την παραγωγική βάση και τα συστημάτα υγείας και παιδείας. Κατόπιν να αναθέσει σε φωτισμένους νομικούς την μελέτη των νόμων και του συντάγματος και την ψήφιση νέου σύγχρονου και  δημοκρατικού συντάγματος άμεσης δημοκρατίας και νέων νόμων απλών και κατανοητών γραμμένων σε γλώσσα κατανοητή από όλους. Να οργανώσει από την αρχή εκ του μηδενός τη δημόσια διοίκηση με γνώμωνα τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών.
Στο εμπόριο και στη διακίνηση των προιόντων θα πρέπει να εφαρμοστούν σταθεροί κανόνες που να αντέχουν στο χρόνο και να συμβαδίζουν με την ισόρροπη ανάπτυξη όλων των επαρχιών της χώρας.
Το φορολογικό σύστημα θα στηρίζεται στη φοροδοτική ικανότητα των πολιτών. Και θα είναι το πιο απλό σύστημα του κόσμου, έτσι που να μην επιδέχεται δόλιες συμπεριφορές από κανέναν. Και κάθε άνθρωπος που θα διαχειρίζεται δημόσιο χρήμα θα είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμος για όποιονδήποτε έλεγχο από οποιονδήποτε πολίτη. Κάθε δημόσιο έργο θα ελέγχεται από τους πολίτες που θα το χρησιμοποιούν όσον αφορά την ποιότητα και την τιμή.
Κύριον μέλημα της πολιτείας θα είναι η φροντίδα των ανήμπορων και των ηλικιωμένων.
Τον πρώτο καιρό θα πρέπει να μην μείνει κανείς Έλληνας πολίτης χωρίς στέγη, τροφή, ένδυση και θέρμανση. Στη συνέχεια όλες οι πρώην βιοτεχνίες θα πρέπει να ξαναανοίξουν και να αναλάβουν έργο. Τα πρώην εργοστάσια να επαναδραστηριοποιηθούν για την άμεση κάλυψη των αναγκών των ρημαγμένων πολιτών.
Τον πρώτο καιρό όλοι θα πρέπει να εργαζόμαστε με το λιγότερο δυνατό κόστος όσο για να καλύπτουμε τις βασικές μας ανάγκες. Οταν ορθοποδήσουμε θα εφαρμόσουμε ένα δίκαιο σύστημα αμοιβών με κριτήριο όχι μόνο την εργατοώρα αλλά και την αξία της εργασίας που προσφέρουμε.
Όλοι θα αμοιβόμαστε με τόσα χρήματα ώστε να ζούμε με μέτρο (παν μέτρον άριστον) και όχι με υπερβολική χλιδή.
Ο τελικός μας στόχος θα είναι όχι να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας αλλά να τα παιδεύσουμε και να  μεταλαμπαδεύσουμε σ` αυτά αρχέγονες και πανανθρώπινες αξίες για σεβασμό στη γη και την αειφόρο ανάπτυξη και σεβασμό στην προσωπικότητα του ατόμου. Οι άξιοι άνθρωποι θα επιβραβεύονται αλλά και  θα αναγνωρίζεται η αξία  των υπολοίπων κατ` αναλογία.
Να δώσουμε στο χρήμα και στην ύλη την αξία που τους αρμόζει, να ξαναγίνουν res(πράγμα).
ΑΣ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΜΕ ΦΩΤΕΙΝΟΣ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.