ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΙΣΧΥΟΣ

    Η λύση που θα μπορούσε πραγματικά να δώσει νέα πνοή στη ζωή των ανθρώπων και όραμα για το προσεχές αλλά και το μακρινό μέλλον είναι η εισαγωγή σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης με τη μορφή βιωματικού μαθήματος της συνειδητοποίησης και της αντίληψης της δύναμης- ισχύος που διαθέτει ανά πάσα στιγμή ο άνθρωπος στη ζωή του και την διαχείρισή της προς όφελος της κοινωνίας αλλά και της ανθρωπότητας κατ' επέκταση.
    Ο άνθρωπος αλλά και κάθε ζωντανός οργανισμός από τη στιγμή που γεννιέται είναι παραγωγός δύναμης. Ακόμα και το ίδιο το βάρος του αποτελεί εν δυνάμει υπερβάλλουσα δύναμη, ( είσαι ικανός εάν πέσεις με φόρα πάνω σε άλλον αλλά και πάνω σε σταθερό αντικείμενο να προκαλέσεις ζημία και στον άλλον αλλά και στον ίδιο σου τον εαυτό).

Όμως και σε κάθε φάση της ζωής σου για παράδειγμα, όταν τρέχεις με το αυτοκίνητο, όταν τρέχεις με το μηχανάκι, όταν σηκώνεις την ένταση της φωνής σου σε κάποιον μικρότερό σου ή όχι, όταν υπογράφεις για τη φυλάκιση κάποιου, όταν συνταγογραφείς ένα φάρμακο, όταν δεν ακούς κάποιον που πασχίζει να σου πει κάτι, όταν υπογράφεις ένα νομοσχέδιο που επηρεάζει τη ζωή πολλών ανθρώπων, όταν δανείζεσαι από μία τράπεζα και η αποπληρωμή αφορά τους πολίτες και όχι τον ίδιο σου τον εαυτό, όταν κηρύττεις τον πόλεμο εναντίον μιας χώρας ή όταν πατάς το κουμπί της απελευθέρωσης μιας βόμβας ......... και σε άλλες πάμπολλες καθημερινές ή λιγότερο καθημερινές περιπτώσεις.
   Το  μυαλό και η ικανότητα της νόησης είναι η ειδοποιός διαφορά του ανθρώπου από τα άλλα όντα που κατοικούν στη γη.
   Ο άνθρωπος, αν μελετήσει κανείς προσεκτικά την ιστορία του στα βάθη των αιώνων, διαχειρίζονταν τη δύναμή του έναντι των συνανθρώπων του από άδικα στην καλύτερη των περιπτώσεων έως καταστροφικά όχι μόνον για τους άλλους αλλά και για τον ίδιο του τον εαυτό.
Τι ήταν όμως αυτό που τελικά έκανε τον άνθρωπο να λειτουργεί έτσι;
Ας πιάσουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Από τη στιγμή που γεννιόμαστε δεχόμαστε την φροντίδα των γονέων μας αλλά ταυτόχρονα δεχόμαστε και τις πρώτες πληροφορίες- παραδείγματα για το πως θα συμπεριφερόμαστε όταν ενηλικιωθούμε. Έτσι όλοι μας είτε το θέλουμε είτε όχι γινόμαστε δέκτες πληροφοριών και συμπεριφορών που άθελά μας στην μετέπειτα ζωή μας τις παίρνουμε ως παραδείγματα για την δική μας συμπεριφορά. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και κατά τη διάρκεια της σχολικής μας ζωής. Κάθε συμπεριφορά των δασκάλων απέναντί μας και κάθε συμπεριφορά των συμμαθητών μας στο πρόσωπό μας αποτελεί ταυτόχρονα παράδειγμα για την μελλοντική μας συμπεριφορά μέσω ασυνείδητων μηχανισμών πλέον.
Αυτόν τον φαύλο κύκλο της στρεβλής αναπαραγωγής κακών ή μη ωφέλιμων προτύπων θα πρέπει κάποτε να τον σπάσουμε.
Είναι καιρός πλέον να διδάξουμε στην επόμενη γενιά πως θα επιλέγει τις καλύτερες αλλά και τις ωφελιμότερες συμπεριφορές από όσες συναντάει στο δρόμο της και πως θα διαχειρίζεται επ` αγαθόν της κοινωνίας την ισχύ, την δύναμη που κάθε στιγμή διαθέτει.

  

Η ΖΩΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ

Αυτή τη χρονική στιγμή στη χώρα μας ο κάθε Έλληνας, ανάλογα με την επαγγελματική του θέση και την οικονομική του κατάσταση, ζει από δύσκολα έως ασφυκτικά την κάθε μέρα.
Οι άνεργοι ζουν την κάθε μέρα σαν Γολγοθά, για να καλύψουν τις απλές ανάγκες τους, αυτές που μέχρι το 2009 τις κάλυπταν δουλεύοντας, σήμερα αναγκάζονται να γίνονται βάρος σε συγγενείς και φίλους, να ζητάν δανεικά και να προστρέχουν στους συνταξιούχους γονείς τους.
Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα βλέπουν κάθε μήνα το μισθό τους να μειώνεται και πολλές φορές καθυστερεί να μπει στο τραπεζικό λογαριασμό τους από τους εργοδότες τους, με αποτέλεσμα και αυτοί να αναγκάζονται να δανείζονται από συγγενείς και φίλους στην καλύτερη περίπτωση και στη χειρότερη από την πιστωτική τους κάρτα, ενώ ταυτόχρονα καθυστερούν τις δόσεις των  στεγαστικών δανείων, των διδάκτρων των φροντιστηρίων και των ασφαλίστρων των αυτοκινήτων τους.
Αυτοί δε που περνούν χειρότερα από όλους είναι οι μικροεπαγγελματίες ή οι μικροί καταστηματάρχες οι οποίοι έχουν κλείσει τα καταστήματά τους που μπορεί να ήταν αποτέλεσμα κόπων μιας ζωής και τώρα χρωστάνε παντού, στο ΤΕΒΕ, στην εφορία, στο ΙΚΑ, στο επιμελητήριο, στους προμηθευτές τους και στις τράπεζες και δεν μπορούν να δανειστούν από πουθενά. Τις περισσότερες των περιπτώσεων έχουν διαλύσει και τις οικογένειές τους, έχουν κακές σχέσεις και με τους γονείς τους και δεν έχουν κανέναν να τους στηρίξει. Ζουν ένα δράμα.
Οι μικροί επαγγελματίες και μικροί καταστηματάρχες που ακόμα κρατάνε ανοιχτά τα μαγαζιά τους ή τις επιχειρήσεις τους καθυστερώντας στην καλύτερη των περιπτώσεων την πληρωμή του ΤΕΒΕ ή του ΦΠΑ και στη χειρότερη κάνοντας γενική στάση πληρωμών προς το δημόσιο αλλά και προς τους προμηθευτές τους, χρωστώντας πολλούς μήνες ΤΕΒΕ και πολλά στην εφορία, προσπαθώντας με τις πενιχρές εισπράξεις να καλύψουν τις βασικές ανάγκες των οικογενειών τους και να μπορούν να καλύψουν τις προμήθειες του μαγαζιού τους για να μπορούν να το κρατάνε ανοιχτό. Το χειρότερο δε από όλα είναι το εξής, ενώ δουλεύουν τουλάχιστον 60 ώρες την εβδομάδα το κράτος τους λέει κλέφτες, οι Ευρωπαίοι τους λένε τεμπέληδες και αυτοί χρωστάνε παντού και αδυνατούν να επιβιώσουν.
Οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι ζουν σχετικά με λιγότερη πίεση ειδικά όσοι είχαν κάνει την επιλογή να παντρευτούν δημόσιο υπάλληλο. Αυτοί έχασαν μέρος του εισοδήματός τους, ειδικά οι απόφοιτοι Λυκείου, και περιόρισαν σημαντικά τις καταναλωτικές τους δαπάνες όμως ακόμα μπορούν και πληρώνονται ακριβώς στην ώρα τους. Αυτοί που είχαν στεγαστικά δάνεια ζουν ακόμα πιο δύσκολα. Στο δημόσιο όμως  υπάρχουν οι ωρομίσθιοι, οι συμβασιούχοι και οι αναπληρωτές που εκτός της μείωσης του εισοδήματός τους έχουν και ανασφάλεια για την επόμενη μέρα.
Οι αγρότες με μεγάλο αγροτικό κλήρο που παίρνουν ακόμα τις επιδοτήσεις από την Ε.Ε. αντέχουν ακόμα ειδικά όσοι δεν έχουν μεγάλα δάνεια από την Αγροτική Τράπεζα. Όσοι όμως έχουν μικρό κλήρο και αυξημένο δανεισμό σε σχέση με τον κλήρο ζουν και αυτοί το δράμα που ζουν οι συμπολίτες των πόλεων, δηλαδή αδυνατούν να καλύψουν τις βασικές ανάγκες για την επιβίωσή τους και η κάθε τους μέρα είναι ένας Γολγοθάς.
Οι κτηνοτρόφοι έχουν τα δικά τους προβλήματα σε σχέση με τη δουλειά τους αλλά και με τη ζωή τους. Η διατροφή των ζώων δεν μπορεί να περιμένει και η κάλυψη των προμηθειών είναι καθημερινός βρόγχος για τον κτηνοτρόφο, όσοι δε πουλάνε σε μεγάλες αλυσίδες SUPER MARKET τα προϊόντα τους οι οποίοι τους πληρώνουν με μεταχρονολογημένες επιταγές σε αυτούς η επιβίωση των μονάδων τους γίνεται άθλος. Η ζωή των κτηνοτρόφων όταν εργάζονται 70-80 ώρες την εβδομάδα, 30 μέρες το μήνα, πληρώνοντας τεράστια έξοδα και υψηλά επιτόκια στις τράπεζες, είναι πάρα πολύ δύσκολη έως εφιαλτική.
Όμως αυτοί που αντέχουν όλα αυτά είναι δυνατοί, υπάρχουν όμως και οι συμπολίτες μας που δεν έχουν αυτή τη δύναμη αυτό το ψυχικό σθένος να αντέξουν και οδηγούνται στην αυτοκτονία.
Μήπως πρόκειται για μια γενοκτονία των Ελλήνων;
Ποιοι από τους Έλληνες τον προσεχή Οκτώβριο θα μπορούν να προμηθευτούν πετρέλαιο για να ζεστάνουν τα παιδιά τους;  

ΑΠΟΦΑΣΗ ΖΩΗΣ

    Ελληνικέ λαέ, είναι η τελευταία ευκαιρία που σου δίνεται από το απομεινάρι της Δημοκρατίας που ζούμε. Αν η απόφασή σου δεν είναι ώριμη και αποτέλεσμα βαθιάς περισυλλογής και σκέψης τότε τα πράγματα για τα παιδιά σου που υπεραγαπάς θα είναι τόσο δυσοίωνα που θα σε βλαστημούν για πολλά χρόνια.
   Ξύπνα και δες επιτέλους την πραγματικότητα κατά πρόσωπο, δες ποιοι σε έφεραν εδώ κρίνε τα πράγματα χωρίς παρωπίδες και δες ποια πολιτική πρόταση είναι τελικά ικανή να σου δώσει τη λύση.
   Δώσε επιτέλους μια ηχηρή και δυνατή κλοτσιά στο παρελθόν και προχώρα στο μέλλον απαλλαγμένος από τις αγκυλώσεις που σου φόρτωσαν.
   Δες πίσω από τις λέξεις όσων σου μιλάνε, διάβασε πίσω από τα γράμματα όσων σου γράφουν, αφουγκράσου τα παιδιά σου, πλησίασε το ζητιάνο της γειτονιάς σου και ρώτα τον τι τον έκανε ζητιάνο, πήγαινε σε ένα συσσίτιο απόρων και μίλησε μαζί τους, ρώτα τους γιατί είναι εκεί; κοίταξε στα μάτια τους ανθρώπους που σε αγαπάνε πραγματικά, πιάσε έναν έναν τους καταστηματάρχες της γειτονιάς σου που έκλεισαν ή που είναι έτοιμοι να κλείσουν τα μαγαζιά τους και ρώτα τους, γιατί; τι τους έφερε ως εδώ; πήγαινε στον ΟΑΕΔ της γειτονιάς σου και ρώτα τους ανέργους έναν έναν γιατί είναι άνεργοι και τι προοπτική έχουν για το μέλλον; πήγαινε στο σταθμό των τρένων ή στο αεροδρόμιο και ρώτησε αυτούς που ξενιτεύονται αν είναι η επιλογή τους να ξενιτευτούν ή αναγκάστηκαν να το κάνουν. Μάθε από πρώτο χέρι την αλήθεια και μην περιμένεις από τα ΜΜΕ να τη μάθεις.
   Όταν μάθεις την αλήθεια τότε βάλε τον εαυτό στη βάσανο της απόφασης με ποιον τελικά θα πας και ποιον τελικά θα αφήσεις.
   ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΥΣΤΑΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΑΡΕ ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ!!!    

ΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΑΡΑΓΕ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ;

Έχετε σκεφτεί τι προσπαθούν να σώσουν με νύχια και με δόντια η κυβέρνηση και οι Ευρωπαίοι εταίροι;
Προσπαθούν να σώσουν το κράτος που εδώ και 55 χρόνια στήνουν. Το κράτος όμως που δεν αφορά ή ελάχιστα αφορά τον Έλληνα πολίτη.Τι είναι αυτό το κράτος; Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Το σύνολο σχεδόν των υπαλλήλων του κράτους είναι ταυτόχρονα και ενεργά στελέχη των κομματικών σχηματισμών. τυχαίο;
Η αστυνομία μας λένε ότι υπάρχει για να προστατεύει τον πολίτη. Γνωρίζετε έστω και μία φορά που να πρόλαβε η αστυνομία να σώσει έναν πολίτη; Να έχει αποτρέψει δηλαδή ένα φόνο ή μια κλοπή; Ή σχεδόν πάντα φτάνει κατόπιν του συμβάντος και το μόνο που κάνει είναι καταγραφή του συμβάντος και άνω κάτω το χώρο; Καμία φορά, τυχαία ίσως μπορεί να συλλάβει τους δράστες αλλά αυτό πολύ λίγο ενδιαφέρει τον παθόντα πολίτη, κατόπιν εορτής, αφού δηλαδή έπαθε ότι έπαθε.
Σε αντίθεση όμως με τους απλούς πολίτες, ω του θαύματος, όταν πρόκειται για πολιτικούς πως η αστυνομία είναι πάντα παρούσα και αν δεν είναι παρούσα, φτάνει αμέσως και προλαβαίνει το κακό; ( ΒΛΕΠΕ ΒΟΥΛΗ).Τυχαίο;
Αν πάρει κάπου φωτιά πόσες φορές η πυροσβεστική έχει προλάβει να σβήσει τη φωτιά είτε σε σπίτι είτε σε δάσος; Ελάχιστες. Η πυροσβεστική καταγράφει τις ζημιές και ότι δεν κατέστρεψε η φωτιά το αποτελειώνει το νερό. Παρόλα αυτά εξοπλίζονται με πανάκριβα μηχανήματα και συσκευές και η αστυνομία και η πυροσβεστική και πάντα δεν φτάνουν οι αστυνομικοί και οι πυροσβέστες άρα πρέπει να προσλάβουμε κι άλλους πολιτικούς πελάτες. Λέτε να υπάρχουν και μίζες πίσω από τις αγορές εξοπλισμού;
Όλοι γνωρίζουν ότι για να σβήσεις μια φωτιά πρέπει να είσαι εκεί τα πρώτα 5-10 λεπτά αλλιώς δεν μπορείς να κάνεις παρά ελάχιστα. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός επειδή στο χωριό μου δεν υπήρχε ούτε ίχνος πυροσβεστικής με το που βλέπαμε καπνό στο πευκοδάσος τρέχαμε όλοι οι συγχωριανοί με ότι είχαμε πρόχειρο ο καθένας και ω του θαύματος πάντα προλαβαίναμε και σβήναμε τη φωτιά.
Τώρα όμως έχουμε εκπαιδεύσει τον πολίτη να μην βάζει το χέρι του πουθενά διότι θα έρθει το κράτος να τον σώσει. Βλέπεις μία φωτιά που με έναν κουβά νερό μπορεί να σβήσει και 10 κανάλια γύρω γύρω να μην κάνουν τίποτα, παρά μόνο να λένε που είναι η πυροσβεστική και που είναι τα αεροπλάνα για να τη σβήσουν. Την ίδια ώρα αν την έβγαζαν να κατουρήσουν στη φωτιά, η φωτιά θα έσβηνε. Όμως έτσι διαφημίζουν τους πελάτες τους, δηλαδή τους πολιτικούς.Τυχαίο;
Το σύστημα υγείας, άλλη πονεμένη ιστορία, το πληρώνουμε πανάκριβα για τη συντήρησή του αλλά όταν το χρειαστούμε πρέπει να δώσουμε φακελάκι. Οι πολίτες που πληρώσανε όλο αυτό το κατασκεύασμα που λέγεται σύστημα υγείας όταν χρειαστούν μία επέμβαση πρέπει να πάνε στην ιδιωτική κλινική γιατί στη δημόσια το ραντεβού είναι 6 μήνες αργότερα. Οι πολιτικοί όμως αρρώστησαν σήμερα και χθες χειρουργούνται.Τυχαίο;
Η παιδεία έχει καταντήσει εκπαίδευση από όλες τις απόψεις.Και χωρίς αντίκρισμα πλέον ούτε και προοπτική.Τα παιδιά μαθαίνουν στην έκτη δημοτικού πως να χειρίζονται καφετιέρα και πως να φτιάχνουν μακαρόνια, στη χώρα του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, του Παλαμά και του Παπαδιαμάντη του Ιωάννη του Χρυσοστόμου και του Βασιλείου του Μεγάλου. Τυχαίο;
 Όποια κρατική υπηρεσία και να πιάσεις δεν κάνει αυτό για το οποίο την πληρώνουν οι πολίτες να κάνει. Οι μόνοι που πραγματικά βγαίνουν κερδισμένοι από όλο αυτό το κατασκεύασμα που λέγεται κρατικός μηχανισμός είναι οι πολιτικοί που μας το πουλάνε εδώ και πολλά χρόνια ως κάτι χρήσιμο και απολύτως απαραίτητο για την επιβίωσή μας, μας πείθουν να πληρώνουμε υπέρογκους φόρους και να το χρηματοδοτούμε και για τη δημιουργία του και για τη συντήρησή του αλλά τελευταία και για την κατάργησή του.
Μην πιάσουμε και το θέμα των συντάξεων που ενώ ο Έλληνας εδώ και 40 χρόνια πληρώνει μέρος του μισθού του για τη σύνταξή του όταν έρχεται η ώρα να την πάρει πάντα κάτι πάει στραβά και μειώνεται ή καθυστερεί. Τυχαίο;
Τώρα εσείς θα με ρωτήσετε καλά καμιά κρατική υπηρεσία δεν χρειάζεται; Με το δίκιο σας βέβαια, πως ν' αποβάλλετε την προπαγάνδα που σας έχουν φυτέψει τόσα χρόνια στο μυαλό σε μια στιγμή; πως τόσα χρόνια Αυτιά, Παπαδάκη, Πρετεντέρη, Χατζηνικολάου να τα σβήσεις μονοκονδυλιά; Ε λοιπόν όχι  δεν είναι όλες οι υπηρεσίες άχρηστες εάν λειτουργούν πραγματικά για το κοινό καλό.Όμως σε καμία περίπτωση δεν έπρεπε να είναι τόσες πολλές, να λειτουργούν έτσι και να έχουν τόσους υπαλλήλους-πελάτες των κομμάτων στη δούλεψή τους. Και το τελευταίο ο έλεγχος και ο δείκτης ικανοποίησης από αυτούς που πληρώνουν δηλαδή τους πολίτες θα έπρεπε να είναι διαρκής και καθημερινός.

Ο σύγχρονος Έλληνας είναι σαν να έχει μόλις αγοράσει ένα πανάκριβο αυτοκίνητο και με το που το πήρε το αυτοκίνητο από την αντιπροσωπεία πριν καν προλάβει να το ασφαλίσει το τρακάρει και το αυτοκίνητο καταστρέφεται τελείως και έτσι πληρώνει και τις δόσεις στην τράπεζα και πάει με τα πόδια στη δουλειά. Ακριβώς αυτό παθαίνουμε, και ακριβώς αυτό προσπαθούν να σώσουν οι πολιτικοί μας.Τον Έλληνα να πιστεύει ότι έχει κράτος και να συνεχίζει να πληρώνει αδρά. Και αυτοί να γλεντάνε στην υγεία του κορόιδου.
ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ;

Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ

Δεν υπάρχει καμμία περίπτωση να νικήσουμε τους εχθρούς μας αν δεν τους εντοπίσουμε πρώτα. Έχει αναρωτηθεί κανείς που είναι στρατοπεδευμένοι οι εχθροί του λαού; Έχει μελετήσει κανείς σε βάθος την καθημερινη του ζωή; Έχεις το θάρρος να δεις την αλήθεια και να ακρωτηριάσεις τις προεγκατεστημένες ιδέες σου;
 Ο εχθρός είναι το οικονομικό σύστημα που σου εγκαθιστούν από τα πρώτα παιδικά σου χρόνια οι γονείς σου, οι δάσκαλοί σου, οι καθηγητές σου στο γυμνάσιο και στο λύκειο, οι καθηγητές σου στο πανεπιστήμιο και τέλος η πολιτεία. Σε όλη σου τη ζωή μαθαίνεις να μετράς και να σκέφτεσαι με βάση το λογισμικό που σου εγκατέστησαν και το τροποποιούν καθημερινά. Είναι τόσο βαθιά ριζωμένο μέσα σου που νομίζεις ότι είναι κομμάτι του εαυτού σου. Μαθαίνεις την πρόσθεση, την αφαίρεση, τον πολλαπλασιασμό και τη δαίρεση χρησιμοποιώντας δραχμές ή ευρώ. Μαθαίνεις να λύνεις προβλήματα ποσοστών, τόκων ή επιτοκίων, εξισώσεις ή ολοκληρώματα και έτσι μαζί με τους αριθμούς μαθαίνεις να λες ναι σε κάθε νέο δεδομένο της επιστήμης των μαθηματικών χωρίς ιδιαίτερη σκέψη και σπουδή. Μαθαίνεις να ζεις με τον εχθρό σου, να κοιμάσαι μαζί του και να μην θες καν να τον αποχωριστείς. Ο εχθρός σου είναι το νόμισμα και ότι άλλο κουβαλάει μαζί του ως παρακολούθημα.Τράπεζες, υπουργεία, μισθούς, αυξήσεις, Ο.Ν.Ε., Δ.Ν.Τ., ευρωπαικά κονδύλια, ανάπτυξη, ΚΕΡΔΟΣ. ΑΥΤΑ ΣΕ ΔΙΑΦΕΝΤΕΥΟΥΝ.
Αν δεν βρεις τον τρόπο να ξεφύγεις από αυτά δεν θα ζήσεις ούτε στιγμή ελεύθερος.
Πρέπει να εφεύρεις τόν τρόπο να ξεφύγεις από τις σκέψεις σου. Πρέπει να εφεύρεις τον τρόπο να συνυπάρχεις με τους συνανθρώπους με ένα νέο ανταλλακτικό σύστημα, ένα νέο συναλλακτικό μέσο που θα το διέπουν κανόνες και νόμοι που δεν θα δίνουν σε κανέναν συνάνθρωπό σου περισσότερη ισχύ περισσότερη δύναμη από αυτην που ή φύση του έδωσε. Που δεν θα έχει τη δυνατότητα να πολλαπλασιάζεται ανεξέλεγκτα και να εξελίσεται σε καρκίνο της κοινωνίας. Να αφήνει τα πραγματικά ανθρώπινα συναισθήματα να εκδηλώνονται και τους κοινωνικούς και συγγενικούς δεσμούς να διαμορφώνονται ελεύθερα.
Ήρθε η ώρα να δημιουργήσουμε εκ του μηδενός μια νέα μορφή συνύπαρξης των ανθρώπων σε αρμονία με τη φύση.
Ήρθε η ώρα να περάσουμε στην απέναντι όχθη του ποταμού που μας έχουν ρίξει, βρεγμένοι και τσαλακωμένοι, αλλά αποφασισμένοι και όρθιοι.
Το νέο σύστημα ανταλλαγής αγαθών δυστυχώς έτυχε σε εμάς τους Ελληνες να το εφεύρουμε.
Πρέπει να καθήσουν κάτω έξυπνοι άνθρωποι που αγαπούν τον εαυτό τους και τον άνθρωπο και να δημιουργήσουν την πλατφόρμα και τις τεχνικές που θα περάσουμε από το σημερινό απάνθρωπο οικονομικό σύστημα στο καινούργιο το οποίο όμως θα εμπεριέχει μέσα του την ικανότητα να αλλάζει όταν διαπιστώνεται δυσλειτουργία.
Αυτό, βέβαια, δεν είναι καθόλου εύκολο ούτε και ανώδυνο, όμως αν θέλουμε να ατενίζουμε με αισιοδοξία το μέλλον πρέπει να το ξεκινήσουμε άμεσα.
Ο εχθρός βέβαια δεν θα μείνει με σταυρωμένα χέρια θα προσπαθήσει με νύχια και με δόντια να διατηρήσει την παντοδυναμία του.
 ΜΗΝ ΠΤΟΕΙΣΤΕ.
 ΚΑΝΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΣΟ ΔΥΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΗΤΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΜΙΑ ΙΔΕΑ.

  

ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ;

Η χώρα μας τα τελευταία 30 χρόνια έχει κάνει τα πάντα να  ''αναπτυχθεί'' ή να ''εκσυγχρονιστεί'' ή ''να προλάβει το τρένο της Ευρώπης''. Το έκανε όμως; Και εάν όχι, τι τελικά κατάφερε και συνεχίζει ακόμα να προσπαθεί να καταφέρει;
Απεμπόλησε κυρίες και κύριοι την ικανότητα να φιλοσοφεί, να σκέπτεται, να παράγει πρωτογεννή νόηση, σκέψη, ιδέες. Θεώρησε ως αξίωμα κάθε τι που ερχόταν από την ανεπτυγμένη Ευρώπη, ως προοδευτικό κάθε τι που έλεγε ή έγραφε κάθε ευρωπαίος αξιωματούχος και το υιοθετούσε χωρίς δεύτερη σκέψη.
Ακόμα και στα εκπαιδευτικά συστήματα που εφάρμοσε, αντέγραψε επ' ακριβώς το γαλλικό μοντέλο ή τώρα προσπαθεί να αντιγράψει το φινλανδικό ή το γερμανικό μοντέλο ή δεν ξέρω κι εγώ ποιο άλλο έκρινε ή κρίνει καλό κάποιος ευφάνταστος υπουργός ή κάποιος πολυδιαβασμένος υπάλληλος του υπουργείου παιδείας.
Δεν μπήκε καν στον κόπο να σκεφτεί τι πραγματικά θέλει για τα παιδιά της. Ούτε οραματίστηκε πως θα είναι η χώρα το 2050 ή το 2100 και πως το τότε διαμορφώνεται από το τώρα.
Στο δε παραγωγικό μοντέλο που κατά καιρούς ακολουθούσε και που  ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΟΤΕ ΣΤΑΘΕΡΟ, φορούσε κάθε φορά το κοστούμι που της έδιναν από την ευρωπαική ένωση. Πότε της ερχόταν στενό, πότε μακρύ, πότε κοντό, ποτέ όμως δεν ήταν αυτό που της ταίριαζε.
Όλα αυτά δεν τα αναφέρω γιατί μου αρέσει να παρελθοντολογώ, αλλά γιατι μελετώντας το παρελθόν μπορεί κανείς να σχεδιάζει με αξιώσεις το μέλλον.
Επιστρέφω στο σήμερα θέλοντας να πω αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος του κειμένου. Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από οικονομικό. Είναι φιλοσοφικό, είναι πρόβλημα προσανατολισμού, είναι κοινωνιολογικό, είναι πρόβλημα αυτοπροσδιορισμού, οραματισμού, ή ακόμα ακόμα και ενσυναίσθησης. Ή είναι όλα αυτά μαζί;
Ακόμα και αν τώρα αυτοστιγμής διαγραφούν όλα τα χρέη και το διεθνές οικονομικό περιβάλλον επανέλθει στα φυσιολογικά του πλαίσια και μας δώσουν απεριόριστο χρόνο και απεριόριστη ελευθερία και οι ευρωπαίοι εταίροι και η παγκόσμια κοινότητα, η ελληνική κοινωνία είναι διατεθημένη να δει τον εαυτό της στον καθρέφτη; Είναι διατεθημένη να σκεφτεί ακηδεμόνευτα το μέλλον της; Είναι διατεθημένη να στρώσει εκ νέου το δρόμο και να φτιάξει την άμαξα από την αρχή;
Βλέπετε ότι εσκεμμένα δεν αναφέρω τους πολιτικούς σε καμμία παράγραφο διότι είμαι πεπεισμένος ότι η καλοαναθρεμμένη φάρα των πολιτικών επ' ουδενί δεν θα απεμπολήσει τα κεκτημένα της, ούτε και τις πρακτικές της, μην σας πω κιόλας ότι θα προσπαθήσει να επαναφέρει την μέθοδο και την κατάσταση που γνωρίζει.
Οι ταγοί των κλασσικών επιστημών όμως θα αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, θα δουν την πραγματικότητα, θα δείξουν το δρόμο;
Θα επαναπροσδιορίσουν τις πραγματικές μας ανάγκες, τις πραγματικές μας αξίες, θα ορθωθούν απέναντι στην ματαιοδοξία και την απαξίωση των ανθρώπων;
Θα καθορίσουν την αξία των αγαθών με βάση τον κόπο με τον οποίο παράγονται και την πραγματική ή πλασματική ανάγκη την οποία καλύπτουν;
Θα επαναφέρουν το εκπαιδευτικό σύστημα στο επίπεδο της ολόπλευρης ανάπτυξης της προσωπικότητας των νέων και του σεβασμού του περιβάλλοντος και όχι της κατακερματισμένης πληροφόρησης επι διαφόρων επιστημονικών πεδίων;
Θα αλλάξουμε τον τρόπο που επιλέγουμε την εργασία που κάνουμε στη ζωή μας με βάση τις κλίσεις μας και όχι με βάση τα ματαιόδοξα όνειρα των γονέων μας;
Θα σταματήσουμε σε όποιο χώρο και αν δραστηριοποιούμαστε να χρησιμοποιούμε την εξουσία που μας δίνεται προς ίδιον όφελος αλλά να τη χρησιμοποιούμε επ' αγαθώ τις κοινωνίας με σεβασμό στην προσωπικότητα του ατόμου; Θα οργανωθούμε έτσι ως κοινωνία ώστε ο ένας να θέλει να βοηθάει τον άλλο και όχι να του δημιουργεί προβλήματα;
Κάθε κρατική υπηρεσία θα υπακούει στην νομοτέλεια, δηλαδή θα υπάρχει για τόσο χρόνο όσο είναι απαραίτητο να καλύπτει την ανάγκη που προκύπτει κάθε φορά; Και εάν εκλείψει η ανάγκη αυτομάτως θα καταργείται και η υπηρεσία;
Θα θεσμοθετήσουμε ένα τέτοιο σύστημα αμοιβών που θα είναι δίκαιο και θα καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες όλων με βάση την κατάσταση και την αρμονική συμβίωση και όχι με βάση το πτυχίο και την κοινωνική καταξίωση των ανθρώπων;
Θα προσφέρουμε απλόχερα σε κάθε έξυπνο και ευρηματικό συμπολίτη μας ότι χρειάζεται έτσι ώστε να εξελίξει την επιστήμη και κατ' επέκταση και το βιοτικό επίπεδο όλων;
Θα έχουμε το θάρρος να αναγνωρίσουμε τους άξιους ανθρώπους και να τους τιμήσουμε ανάλογα;
Θα αποφασίσουμε να μελετάμε καθημερινά κάθε επιλογή μας και εάν δεν μας βγαίνει όπως θεωρήσαμε ότι θα βγει να αναγνωρίσουμε έγκαιρα το λάθος μας και να την αποσύρουμε;
Θα είμαστε ειλικρινείς σε κάθε δημόσια έκφρασή μας;
Θα είμαστε πραγματικοί φάροι στο μέλλον των παιδιών μας;

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ.... ΩΡΑ ΓΙΑ ΔΡΑΣΗ!!

Φτάνει πια τόση μιζέρια, ότι μας κάνανε μας κάνανε, ως εδώ και μη παρέκει. Φτάνουν οι αναλύσεις επί αναλύσεων, οι αναφορές επί αναφορών και οι παρελθοντολογίες. Το παρόν είναι εδώ και μας ανήκει, το μέλλον ανήκει στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας και πρέπει να τους το προετοιμάσουμε χωρίς μεμψιμοιρίες χωρίς μαλθακότητα. Ας σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και αντάξιοι των ένδοξων προγόνων μας. Ας επικεντρωθούμε στη λύση και όχι ΜΟΝΟ στην ανάλυση του προβλήματος.
Άμεσα πρέπει η χώρα να οδηγηθεί σε εκλογές και ο ελληνικός λαός να αποφασίσει ποιος θα είναι αυτός ο άνθρωπος, όχι κατ` ανάγκη οικονομολόγος, που θα αναλάβει να ανασυγκροτήσει πρώτα απ` όλα την αξιοπρέπεια και την καταρακωμένη ψυχολογία των Ελλήνων. Μετά να αναδιοργανώσει την παραγωγική βάση και τα συστημάτα υγείας και παιδείας. Κατόπιν να αναθέσει σε φωτισμένους νομικούς την μελέτη των νόμων και του συντάγματος και την ψήφιση νέου σύγχρονου και  δημοκρατικού συντάγματος άμεσης δημοκρατίας και νέων νόμων απλών και κατανοητών γραμμένων σε γλώσσα κατανοητή από όλους. Να οργανώσει από την αρχή εκ του μηδενός τη δημόσια διοίκηση με γνώμωνα τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών.
Στο εμπόριο και στη διακίνηση των προιόντων θα πρέπει να εφαρμοστούν σταθεροί κανόνες που να αντέχουν στο χρόνο και να συμβαδίζουν με την ισόρροπη ανάπτυξη όλων των επαρχιών της χώρας.
Το φορολογικό σύστημα θα στηρίζεται στη φοροδοτική ικανότητα των πολιτών. Και θα είναι το πιο απλό σύστημα του κόσμου, έτσι που να μην επιδέχεται δόλιες συμπεριφορές από κανέναν. Και κάθε άνθρωπος που θα διαχειρίζεται δημόσιο χρήμα θα είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμος για όποιονδήποτε έλεγχο από οποιονδήποτε πολίτη. Κάθε δημόσιο έργο θα ελέγχεται από τους πολίτες που θα το χρησιμοποιούν όσον αφορά την ποιότητα και την τιμή.
Κύριον μέλημα της πολιτείας θα είναι η φροντίδα των ανήμπορων και των ηλικιωμένων.
Τον πρώτο καιρό θα πρέπει να μην μείνει κανείς Έλληνας πολίτης χωρίς στέγη, τροφή, ένδυση και θέρμανση. Στη συνέχεια όλες οι πρώην βιοτεχνίες θα πρέπει να ξαναανοίξουν και να αναλάβουν έργο. Τα πρώην εργοστάσια να επαναδραστηριοποιηθούν για την άμεση κάλυψη των αναγκών των ρημαγμένων πολιτών.
Τον πρώτο καιρό όλοι θα πρέπει να εργαζόμαστε με το λιγότερο δυνατό κόστος όσο για να καλύπτουμε τις βασικές μας ανάγκες. Οταν ορθοποδήσουμε θα εφαρμόσουμε ένα δίκαιο σύστημα αμοιβών με κριτήριο όχι μόνο την εργατοώρα αλλά και την αξία της εργασίας που προσφέρουμε.
Όλοι θα αμοιβόμαστε με τόσα χρήματα ώστε να ζούμε με μέτρο (παν μέτρον άριστον) και όχι με υπερβολική χλιδή.
Ο τελικός μας στόχος θα είναι όχι να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας αλλά να τα παιδεύσουμε και να  μεταλαμπαδεύσουμε σ` αυτά αρχέγονες και πανανθρώπινες αξίες για σεβασμό στη γη και την αειφόρο ανάπτυξη και σεβασμό στην προσωπικότητα του ατόμου. Οι άξιοι άνθρωποι θα επιβραβεύονται αλλά και  θα αναγνωρίζεται η αξία  των υπολοίπων κατ` αναλογία.
Να δώσουμε στο χρήμα και στην ύλη την αξία που τους αρμόζει, να ξαναγίνουν res(πράγμα).
ΑΣ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΜΕ ΦΩΤΕΙΝΟΣ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.


     

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΤΗ ΜΕΓΓΕΝΗ ΤΩΝ ΙΔΙΟΤΕΛΩΝ

Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν "επιστήμη χωριζομένη αρετής, πανουργία εστί". Όμως ελάχιστες φορές στην πρόσφατη ανθρώπινη ιστορία λειτούργησε υπέρ του ανθρώπινου γένους η εξέλιξη των επιστημών.
Η διαχείρηση της ισχύος που συγκεντρώνεται στα χέρια ή στο μυαλό ενός επιστήμονα ή ενός οποιουδήποτε ανθρώπου είναι πρωτεύον θέμα της ανθρωπότητας και της πολύπλοκης μηχανής που λέγεται κοινωνία.
Η οργάνωση μιας τόσο σύνθετης μηχανής όπως είναι το σύγχρονο κράτος έχει αφεθεί πλήρως στα χέρια των σπουδασμένων ανθρώπων του κόσμου. Έχουμε δηλαδή εκχωρήσει την δυνατότητα αλλά και την ικανότητα σκέψης στους ανθρώπους που σύμφωνα με ορισμένα κριτήρια πιστοποιούν το ελάχιστο των προσόντων και ικανοτήτων.
Οι άνθρωποι όμως αυτοί συγκετρώνουν στα χέρια τους και στα μυαλά τους τεράστια ισχύ και μέχρι τώρα δεν έχουν αποδείξει ότι την χρησιμοποιούν "ΕΠ' ΑΓΑΘΩ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ". Κάθε άλλο μάλιστα η ανθρώπινη ιστορία έχει δείξει ότι η γνώση και η δύναμη των επιστημών, χρησιμοποιήθηκε για ίδιον όφελος και για κέρδος. Με αποτέλεσμα ο απλός λαός και ο απλός πολίτης πολλές φορές αντί να ωφελείται, να ταλαιπωρείται και ακόμα και να καταδυναστεύεται από τους ανθρώπους που συγκεντρώνουν όλην αυτήν τη γνώση και την ισχύ στα πρόσωπά τους.
Στη σύγχρονη όμως εποχή, τα πράγματα άλλαξαν. Οι άνθρωποι πλέον έχουν όλοι τη δυνατότητα να έχουν πρόσβαση στη γνώση και στην πληροφορία με τη χρήση του διαδικτύου. Έτσι εάν μπορούσαν όλοι να λειτουργούν σε ένα ιδανικό και γόνιμο περιβάλλον ισοτιμίας και ισονομίας, τότε η ανθρωπότητα θα έβγαινε πολλαπλά ωφελημένη. Διότι θα είχαμε τεράστια πρόοδο, στην ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ζωή πλέον, και όχι σε επίπλαστα δημιουργήματα, νοητικές απάτες ευφάνταστων επιστημόνων, που χρησιμοποιούνται μόνο από τους επιτήδειους προς ίδιον όφελος (σύγχρονη τεχνολογία, θεσμός των ανωνύμων εταιριών,  heads funds κλπ). Όλα κόλπα κλοπής του ιδρώτα των πολιτών και της ψυχικής των υγείας.
Η επιστημονική γνώση είναι τεχνηέντως συγκεκαλυμμένη μέσα σε ειδικές επιστημονικές ορολογίες και όρους με αποτέλεσμα κατ΄αυτόν τον τρόπο να παραμένει περιορισμένη στα χέρια ολίγων και εκ τούτου ισχυρών ανθρώπων οι οποίοι κερδοσκοπούν, και όχι μόνο, σε βάρος των πολλών.
Στην Ελλάδα όμως τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα διότι τα πάντα βρίσκονται στα χέρια μιας μικρής επιστημονικής ελίτ η οποία σε πολλες περιπτώσεις εκμεταλεύεται το μόχθο του απλού λαού αλλά αρκετές φορές βιαιοπραγεί ασύστολα πάνω του, πάντα για το "καλό" του. Με αποτέλεσμα ο Έλληνας να αισθάνεται πολλές φορές προδομένος ακόμα και από τα ίδια τα παιδιά του.
Για παράδειγμα αν δείτε στην ελληνική βουλή η συντριπτική πλειοψηφία είναι γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, γεωπόνοι και οικονομολόγοι. Στην δημόσια διοίκηση δε, θα συναντήσεις πάλι τους ίδιους επιστημονικούς τίτλους.
Αυτοί χρησιμοποιώντας τη θέση τους νομοθετούν και ασκούν διοίκηση, αυθαιρετώντας πολλές φορές, και όλες τους οι προσπάθειες τείνουν να εξυπηρετούν μόνον τα συντεχνιακά τους  αλλά και τα ίδια συμφέροντα.
Ακόμα και σήμερα που κραυγάζουν κατά της γραφειοκρατίας φτιάχνουν νόμους και οργανισμούς που δεν χρειάζονται, μόνο και μόνο για να βγάζουν λεφτά οι ημέτεροι κλάδοι, όπως πιστοποιητικά ενεργειακά, τακτοποίηση ημιυπαιθρίων-αυθαιρέτων, κτηματολόγιο, πρωτοβάθμιο, δευτεροβάθμιο, τριτοβάθμιο σύστημα υγείας, οικολογικές και καλλιεργητικές οδηγίες, χρηματιστήριο, φορολογικό σύστημα, γενικός οικοδομικός κανονισμός, και νέοι νόμοι γενικά, όπου ωφελούνται μηχανικοί, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, γιατροί, γεωπόνοι, οικονομολόγοι. Να σκεφτείς ότι για να ζεις σε αυτή τη χώρα πρέπει να έχεις διαβάσει αμέτρητα βιβλία με νόμους που αλλάζουν ακόμη και κάθε μήνα. Απορώ οι δικαστές πως τους θυμούνται;
Όσο πιο πολύπλοκο είναι ένα σύστημα, τόσο πιο πολύ δεινοπαθεί ο λαός και τόσο πιο δυστυχισμένος είναι.
Για παράδειγμα θυμάμαι από την δεκαετία του '70 ελάχιστα πιστοποιητικά, τοπογραφικά, συμβολαιογραφικές πράξεις, άδειες λειτουργίας, ή και βεβαιώσεις χρειάζονταν για να ζήσει κανείς στη χώρα μας.
Οι άνθρωποι ζούσαν τη ζωή τους απλά και πέθαιναν ακόμα πιο απλά χωρίς άγχος αν έγραψαν το οικόπεδο στα παιδιά τους ή αν ήραν την υποθήκη του σπιτιού τους και αν εξόφλησαν το δάνειο του σπιτιού τους. Διότι απλά τίποτα από όλα αυτά δεν χρειαζόταν να γίνει. Ζούσαν χωρίς να τους είναι απαραίτητος κανένας επιστήμονας της σύγχρονης εποχής ούτε καν δικηγόρος γιατί ο λόγος τους ήταν συμβόλαιο. Τον αθετούσαν μόνο αν υπήρχε ανυπέρβλητο εμπόδιο. Ούτε μηχανικό χρειάζονταν διότι τα όμορφα πέτρινα δυόροφα τα έχτιζαν έμπειροι τεχνήτες με περισσό μεράκι και γούστο. Ούτε οικονομολόγο είχαν ανάγκη γιατί η γυναίκα του σπιτιού έκανε τέτοια αυστηρή οικονομία που οι σημερινοί οικονομολόγοι ωχρειούν μπροστά της.
Ε και..... τι κάναμε όλα αυτά τα χρόνια τελικά; Υποθηκεύσαμε τη ζωή μας στους επιστήμονες οι οποίοι  με τη σειρά τους υποθήκευσαν τις δικές τους ζωές στα ανώτατα κλιμάκια της ιεραρχίας μυστικών παγκόσμιων λεσχών. Έγιναν πλέον και τόσοι πολλοί που μένουν και άνεργοι. Ο απλός λαός δεν έχει καταλάβει ότι για να καμαρώσει τα παιδιά του επιστήμονες, θα πρέπει να υποθηκεύσει όλα του τα υπάρχοντα, και τη ζωή του ακόμα να θυσιάσει, στο βωμό της ...ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ.
Αλλά οι δοσίλογοι αυτοί επιστήμονες που απέκτησαν εξουσία δεν καταλαβαίνουν ότι ξεπουλάν τη μάνα τους, τον πατέρα τους, τα παιδιά τους, τη χώρα τους και τη ζωή τους σε αυτούς που εμπορεύονται και τους ίδιους τους τους εαυτούς. Ποιοι είναι αυτοί; Αυτοί που πάσχουν από παθολογική εξάρτηση από το ναρκωτικό που λέγεται εξουσία, ισχύς, δύναμη, χρήμα. ΑΥΤΟΙ Ή ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΤΑ. Και όμως κυβερνούν τις ζωές όλου του κόσμου.

ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΟΣ

Έχετε δίκιο ορισμένοι που ζητάτε πιο δυναμικές παρεμβάσεις στην πολιτική κατάσταση της χώρας (στάση πληρωμών, απεργίες, συμμετοχή σε συγκεντρώσεις και συμμετοχή σε διάφορες πρωτοβουλίες),όμως το ένα δεν αναιρεί το άλλο.

Γι` αυτό μην βάζετε τρικλοποδιά σε μια προσπάθεια ακόμα και αν αυτή τη θεωρείτε ελάχιστη.

Εκτός αν όσοι διαφωνούν είναι εντεταλμένοι του συστήματος που μας έφερε μέσα σε 2 χρόνια σ` αυτό το σημείο.

Η κορδέλα είναι το σύμβολο της λευκής επανάστασης.

Όλες οι δυναμικές παρεμβάσεις χαρακτηρίζονται από την σύντομη χρονική διάρκειά τους, και την ραγδαία εκτόνωση των αποτελεσμάτων τους.

Φορώντας όμως τη λευκή κορδέλα, έχουμε ενεργή συμμετοχή όλων, αυξητική εξέλιξη του αγώνα και ΔΙΑΡΚΕΙΑ, χωρίς τον κίνδυνο της καταστολής, μέχρι την τελική επίτευξη του στόχου που είναι η ανατροπή της κυβέρνησης, και τέλος οι ΕΚΛΟΓΕΣ.

Θα την βγάλουμε την κορδέλα όταν επιτευχθεί ο στόχος.

ΕΜΠΡΟΣ λοιπόν ας γεμίσουμε τη χώρα λευκές κορδέλες, και ας δείξουμε ΚΑΙ με αυτόν τον τρόπο την αντιμνημονιακή μας στάση.

Και ας είναι αυτή η μικρή κορδέλα η απάντηση σε αυτόν που λέει "ε τι να κάνω;",ή "μπορώ να κάνω και τίποτα;" Ε ΤΩΡΑ ΜΠΟΡΕΙΣ. ΚΑΝΤΟ. ΦΟΡΕΣΕ ΤΗΝ ΛΕΥΚΗ ΚΟΡΔΕΛΑ και δείξε σε όλους ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ σε αυτόν τον αγώνα.

ΛΕΥΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Βάλτε όλοι στο πέτο σας αυτή την κορδέλα που δείχνει η φωτογραφία, αν είστε ενάντια στο μνημόνιο και το ξεπούλημα της χώρας μας. Να το φοράτε πάντα, στη δουλειά σας στο σπίτι στο δρόμο, έτσι ώστε να τους δείξουμε οτι είμαστε πολλοί. Διαδηλώστε κάθε ώρα και στιγμή την αντίθεση σας στο μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση. Είναι απλό στην κατασκευή. Είναι μια απλή κορδέλα σε σχήμα "γ" . Οι διαστάσεις της είναι 1cm επι 15 cm, και καρφιτσώνεται με μια παραμάνα στο σακάκι σας ή το μπουφάν σας σε εμφανές σημείο. ΔΙΑΔΗΛΩΣΤΕ ΚΑΙ ΦΩΝΑΞΤΕ ΣΙΩΠΗΛΑ.
Tα λόγια στέρεψαν πια, πρέπει να επαναστατήσουμε πριν πουλήσουν τη ζωή μας και πρέπει να το κάνουμε χθες όχι σήμερα, σήμερα πλέον θα είναι αργά. Θα ήθελα να υποστηρίξετε κι εσείς την πρότασή μου. Από σήμερα θα φοράμε όλοι όσοι είμαστε ενάντια στη δανειακή σύμβαση, το μνημόνιο, και το ξεπούλημα της χώρας μία λευκή κορδέλα στο πέτο του σακακιού μας ή του μπουφάν μας στο σχήμα της νίκης, δηλαδή "γ" και έτσι αυτή η λευκή επανάσταση θα είναι ένα άτυπο δημοψήφισμα και μία συνεχής διαδήλωση όπου και αν βρισκόμαστε από τη δουλειά μας, το super market, το φούρνο, ακόμα και στο σπίτι μας και θα φωνάζουμε σιωπηλά το δίκιο μας. Έτσι θα γνωρίζουν και οι μνημονιακοί κύκλοι πόσοι πραγματικά είμαστε και δεν θα τολμάνε να βγουν πουθενά, ούτε για κατούρημα που λένε. Με αυτόν τον τρόπο παρακάμπτουμε το κρύο και μετράμε τις δυνάμεις μας. Έτσι ξεκινάμε την υπεράσπιση του συντάγματος.

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΥ

Tι πάει λάθος;

Θέλησα να διατυπώσω μερικές σκέψεις μου όσον αφορά το σύστημα αγορών των τελευταίων 2,5 περίπου αιώνων, το πως δηλαδή λειτουργεί, ποιος βγαίνει ωφελημένος και τι τελικά γίνεται και όλοι πάμε σε λάθος δρόμο; Οι άνθρωποι εννοώ, ενώ όλοι δουλεύουμε, άλλος λίγο, άλλος πολύ, παρ' όλα αυτά η συντριπτική πλειοψηφία ζει κάτω από το όριο της φτώχιας. Tι πάει λάθος;
Σε μία αγοραπωλησία προιόντων είτε υπηρεσιών ο μόνος που βγαίνει τελικά πραγματικά κερδισμένος είναι αυτός που διαθέτει το συναλλακτικό μέσο δηλαδή το χρήμα.
Η αύξηση των τιμών τον μόνο που βγάζει κερδισμένο είναι αυτόν που διαθέτει το συναλλακτικό μέσο δηλαδή τις τράπεζες γιατί αυτές αναγκάζονται να εκδώσουν και να διαθέσουν, με το αζημείωτο βέβαια, κι άλλο χρήμα, οποιοδήποτε νόμισμα, οποιασδήποτε χώρας. Κάθε φορά που ακούτε τη λέξη αύξηση να ξέρετε ότι κάποιες τράπεζες θα αυξήσουν τα κέρδη τους,ακόμα και ο ανταγωνισμός των επιτοκίων διευκολύνει τη μεγαλύτερη διείσδυση στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων της τραπεζικής αγοράς.Το τραπεζικό marketing είναι τόσο καλά οργανωμένο και τόσο μελετημένο που σπάνια θα δεις πραγματικό ανταγωνισμό μεταξύ των τραπεζών και σε πολλές περιπτώσεις οι άλλες τράπεζες δεν αφήνουν να κλείσει μία τράπεζα. Αλλά εξωτερικεύουν το κόστος κλεισίματος της τράπεζας φορτώνοντάς το στο κράτος δηλαδή στο φορολογούμενο.  Γι' αυτό το λόγο αν προσέξετε οι τράπεζες όλου του κόσμου είναι ενωμένες σαν μία γροθιά απέναντι σε όλους τους πολίτες και τους πολιτικούς, υπεραμύνονται των συμφερόντων τους, χρησιμοποιώντας ακόμα και το στρατό και την αστυνομία της κάθε χώρας προς όφελός τους.
Εξαγοράζουν πολιτικούς, κάθε πολιτικού χώρου, κάθε απόχρωσης, και με αυτόν τον τρόπο τους έχουν στο χέρι και παράγουν νόμους κατά παραγγελία και επιβάλλουν κάθε είδους φορολογική πολιτική.
Ο λαός πηγαίνει καθοδηγούμενος κάθε φορά που δήθεν γίνονται εκλογές και ψηφίζει αυτούς που θα του προτείνει το τραπεζικό lobby με ωραίο τρόπο μέσω τον τηλεοπτικών σταθμών και όχι μόνο, και έτσι είναι όλοι ικανοποιημένοι. Ο λαός γιατί νομίζει ότι έχει δημοκρατία και οι τράπεζες γιατί διαιωνίζουν τα κέρδη τους και την παντοκρατορία τους.
Οι επιχειρήσεις, οι επιχειρηματίες και εργαζόμενοι τι ρόλο παίζουν;
Οι επιχειρήσεις κατά ένα μεγάλο ποσοστό ανήκουν στις τράπεζες, οι επιχειρηματίες είναι αναγκαίο κακό για το σύστημα για να έχουν φταίχτες όταν τους χρειαστούν και φανταχτερούς οδοδείχτες για όλους τους απλούς ανθρώπους να ονειρεύονται ότι κάποια μέρα θα γίνουν σαν και αυτούς, δηλαδή πλούσιοι.
Οι εργαζόμενοι, μια πονεμένη ιστορία, αποτελούν το υποζύγιο αυτού του νεοφεουδαρχικού καθεστώτος, όπου το φέουδο δεν είναι τίποτα άλλο από το μερίδιο αγοράς (market share).Οι εργαζόμενοι κάθε φορά, αν ακούσετε,  αποτελούν κόστος για το σύστημα και χάριν του περιβόητου ανταγωνισμού πληρώνονται πάντα ακριβά. Γι' αυτό πρέπει να μειωθεί το εργατικό κόστος διότι στην Ταιβάν πληρώνονται με ένα δολάριο την ημέρα.
Στην πραγματικότητα είναι το θύμα όλου του συστήματος.
Εργαλείο όλων αυτών; Η ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ των ανθρώπων πάνω στην οποία επένδυσαν και η παθολογική θέληση τους για περισσότερη ισχύ, περισσότερη δύναμη, περισσότερη εξουσία.
Όλη αυτήν τη δύναμη την άντλησαν από τη γνώση που τους έδωσε η σημαντικότερη επιστήμη όλων των επιστημών, η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ, με πρώτο και σημαντικότερο εκπρόσωπό της τον ΦΡΟΥΝΤ. 

ΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ;

Τα τελευταία 30 χρόνια εμείς οι Έλληνες βλέπαμε στην καθημερινή μας ζωή το τρένο να έρχεται κατά πάνω μας και λέγαμε ψέματα στον εαυτό μας ότι δεν μπορεί, εμείς οι πανέξυπνοι απόγονοι του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, θα το είχαμε καταλάβει, θα το είχαμε αντιληφθεί, δεν μπορεί να κάναμε τόσο μεγάλο λάθος….

Τη δεκαετία του ’80 είχαμε ακόμα χωράφια, είχαμε ακόμα στάνες με πρόβατα και κατσίκια, είχαμε δέντρα, ροδακινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, κερασιές…και άλλα πολλά. Τα καΐκια ψάρευαν μεροδούλι μεροφάι. Οι βιοτεχνίες μας παρήγαγαν καθημερινά προϊόντα πρώτης ανάγκης όπως ρούχα, παπούτσια, χαλιά, κουβέρτες, παπλώματα, κονσέρβες, κομπόστες, μικροσυσκευές, αλλά και μεγαλύτερες συσκευές (ΙΖΟΛΑ, ΠΙΤΣΟΣ), αυτοκίνητα (NAMCO-TEOKAR), λάστιχα (GOOD YEAR), δέρματα (Βυρσοδεψία Θεσσαλονίκης), σπίτια χτισμένα από ελληνικά χέρια…και πολλά άλλα.

Τη δεκαετία του ’90 αρχίσαμε σιγά σιγά να αφήνουμε ακαλλιέργητα τα χωράφια (ποιος πάει να ποτίζει, και από τις 4πμ να σπάζει καπνά; Άλλωστε και η επιδότηση καλή ήταν, μας βόλευε), τα πρόβατα και τα κατσίκια (τσοπάνης θα πάω να γίνω; Ή αν δεν μάθεις γράμματα θα σε κάνω τσοπάνη). Τα αφήσαμε να τα φροντίζει ο πατέρας μας, μέχρι που πέθανε και μας έμεινε το μαντρί αμανάτι, αναξιοποίητο οικόπεδο, (Τι να πεις;)

Τα δέντρα τα ξεριζώσαμε για να πάρουμε την επιδότηση, τα καΐκια τα αποσύραμε για να αγοράσουμε τις μηχανότρατες για μεγάλα μεροκάματα, να έχουμε και Αιγύπτιους να δουλεύουν για μας (να γίνουμε αφεντικά ρε αδερφέ)

Τις βιοτεχνίες τις επιδοτήσαμε να πάνε σε γειτονικές χώρες, εμείς πλέον είμαστε πλούσιοι για να δουλεύουμε σε βιοτεχνίες (πολύ μπανάλ).

Τα εργοστάσια τα κλείσαμε. Γιατί; Αφού συνέφερε πλέον να εισάγεις προϊόντα από το να τα παράγεις και δεν θα είχαμε και προβλήματα με τους εργατοπατέρες.

Τα σπίτια (σιγά μην κάτσω εγώ με πτυχίο βιομηχανικής να χτίζω σπίτια), αφού έβρισκα εργάτες από γειτονικές χώρες με τα μισά λεφτά και ανασφάλιστους, χαζός είμαι να μην τους εκμεταλλευτώ;

Μετά το 2000 αρχίσαμε να γινόμαστε επενδυτές πλέον (Investment Groups), πουλούσαμε ο ένας στον άλλο τα υπάρχοντα μας και λέγαμε στους ξένους ότι είχαμε ανάπτυξη για να φάμε και από αυτούς ότι μπορούμε και ….έφτασε το σήμερα…..

Το τρένο το βλέπαμε σας λέω…το βλέπαμε….