Τα τελευταία 30 χρόνια εμείς οι Έλληνες βλέπαμε στην καθημερινή μας ζωή το τρένο να έρχεται κατά πάνω μας και λέγαμε ψέματα στον εαυτό μας ότι δεν μπορεί, εμείς οι πανέξυπνοι απόγονοι του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, θα το είχαμε καταλάβει, θα το είχαμε αντιληφθεί, δεν μπορεί να κάναμε τόσο μεγάλο λάθος….
Τη δεκαετία του ’80 είχαμε ακόμα χωράφια, είχαμε ακόμα στάνες με πρόβατα και κατσίκια, είχαμε δέντρα, ροδακινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, κερασιές…και άλλα πολλά. Τα καΐκια ψάρευαν μεροδούλι μεροφάι. Οι βιοτεχνίες μας παρήγαγαν καθημερινά προϊόντα πρώτης ανάγκης όπως ρούχα, παπούτσια, χαλιά, κουβέρτες, παπλώματα, κονσέρβες, κομπόστες, μικροσυσκευές, αλλά και μεγαλύτερες συσκευές (ΙΖΟΛΑ, ΠΙΤΣΟΣ), αυτοκίνητα (NAMCO-TEOKAR), λάστιχα (GOOD YEAR), δέρματα (Βυρσοδεψία Θεσσαλονίκης), σπίτια χτισμένα από ελληνικά χέρια…και πολλά άλλα.
Τη δεκαετία του ’90 αρχίσαμε σιγά σιγά να αφήνουμε ακαλλιέργητα τα χωράφια (ποιος πάει να ποτίζει, και από τις 4πμ να σπάζει καπνά; Άλλωστε και η επιδότηση καλή ήταν, μας βόλευε), τα πρόβατα και τα κατσίκια (τσοπάνης θα πάω να γίνω; Ή αν δεν μάθεις γράμματα θα σε κάνω τσοπάνη). Τα αφήσαμε να τα φροντίζει ο πατέρας μας, μέχρι που πέθανε και μας έμεινε το μαντρί αμανάτι, αναξιοποίητο οικόπεδο, (Τι να πεις;)
Τα δέντρα τα ξεριζώσαμε για να πάρουμε την επιδότηση, τα καΐκια τα αποσύραμε για να αγοράσουμε τις μηχανότρατες για μεγάλα μεροκάματα, να έχουμε και Αιγύπτιους να δουλεύουν για μας (να γίνουμε αφεντικά ρε αδερφέ)
Τις βιοτεχνίες τις επιδοτήσαμε να πάνε σε γειτονικές χώρες, εμείς πλέον είμαστε πλούσιοι για να δουλεύουμε σε βιοτεχνίες (πολύ μπανάλ).
Τα εργοστάσια τα κλείσαμε. Γιατί; Αφού συνέφερε πλέον να εισάγεις προϊόντα από το να τα παράγεις και δεν θα είχαμε και προβλήματα με τους εργατοπατέρες.
Τα σπίτια (σιγά μην κάτσω εγώ με πτυχίο βιομηχανικής να χτίζω σπίτια), αφού έβρισκα εργάτες από γειτονικές χώρες με τα μισά λεφτά και ανασφάλιστους, χαζός είμαι να μην τους εκμεταλλευτώ;
Μετά το 2000 αρχίσαμε να γινόμαστε επενδυτές πλέον (Investment Groups), πουλούσαμε ο ένας στον άλλο τα υπάρχοντα μας και λέγαμε στους ξένους ότι είχαμε ανάπτυξη για να φάμε και από αυτούς ότι μπορούμε και ….έφτασε το σήμερα…..
Το τρένο το βλέπαμε σας λέω…το βλέπαμε….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου