ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΙΣΧΥΟΣ

    Η λύση που θα μπορούσε πραγματικά να δώσει νέα πνοή στη ζωή των ανθρώπων και όραμα για το προσεχές αλλά και το μακρινό μέλλον είναι η εισαγωγή σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης με τη μορφή βιωματικού μαθήματος της συνειδητοποίησης και της αντίληψης της δύναμης- ισχύος που διαθέτει ανά πάσα στιγμή ο άνθρωπος στη ζωή του και την διαχείρισή της προς όφελος της κοινωνίας αλλά και της ανθρωπότητας κατ' επέκταση.
    Ο άνθρωπος αλλά και κάθε ζωντανός οργανισμός από τη στιγμή που γεννιέται είναι παραγωγός δύναμης. Ακόμα και το ίδιο το βάρος του αποτελεί εν δυνάμει υπερβάλλουσα δύναμη, ( είσαι ικανός εάν πέσεις με φόρα πάνω σε άλλον αλλά και πάνω σε σταθερό αντικείμενο να προκαλέσεις ζημία και στον άλλον αλλά και στον ίδιο σου τον εαυτό).

Όμως και σε κάθε φάση της ζωής σου για παράδειγμα, όταν τρέχεις με το αυτοκίνητο, όταν τρέχεις με το μηχανάκι, όταν σηκώνεις την ένταση της φωνής σου σε κάποιον μικρότερό σου ή όχι, όταν υπογράφεις για τη φυλάκιση κάποιου, όταν συνταγογραφείς ένα φάρμακο, όταν δεν ακούς κάποιον που πασχίζει να σου πει κάτι, όταν υπογράφεις ένα νομοσχέδιο που επηρεάζει τη ζωή πολλών ανθρώπων, όταν δανείζεσαι από μία τράπεζα και η αποπληρωμή αφορά τους πολίτες και όχι τον ίδιο σου τον εαυτό, όταν κηρύττεις τον πόλεμο εναντίον μιας χώρας ή όταν πατάς το κουμπί της απελευθέρωσης μιας βόμβας ......... και σε άλλες πάμπολλες καθημερινές ή λιγότερο καθημερινές περιπτώσεις.
   Το  μυαλό και η ικανότητα της νόησης είναι η ειδοποιός διαφορά του ανθρώπου από τα άλλα όντα που κατοικούν στη γη.
   Ο άνθρωπος, αν μελετήσει κανείς προσεκτικά την ιστορία του στα βάθη των αιώνων, διαχειρίζονταν τη δύναμή του έναντι των συνανθρώπων του από άδικα στην καλύτερη των περιπτώσεων έως καταστροφικά όχι μόνον για τους άλλους αλλά και για τον ίδιο του τον εαυτό.
Τι ήταν όμως αυτό που τελικά έκανε τον άνθρωπο να λειτουργεί έτσι;
Ας πιάσουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Από τη στιγμή που γεννιόμαστε δεχόμαστε την φροντίδα των γονέων μας αλλά ταυτόχρονα δεχόμαστε και τις πρώτες πληροφορίες- παραδείγματα για το πως θα συμπεριφερόμαστε όταν ενηλικιωθούμε. Έτσι όλοι μας είτε το θέλουμε είτε όχι γινόμαστε δέκτες πληροφοριών και συμπεριφορών που άθελά μας στην μετέπειτα ζωή μας τις παίρνουμε ως παραδείγματα για την δική μας συμπεριφορά. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και κατά τη διάρκεια της σχολικής μας ζωής. Κάθε συμπεριφορά των δασκάλων απέναντί μας και κάθε συμπεριφορά των συμμαθητών μας στο πρόσωπό μας αποτελεί ταυτόχρονα παράδειγμα για την μελλοντική μας συμπεριφορά μέσω ασυνείδητων μηχανισμών πλέον.
Αυτόν τον φαύλο κύκλο της στρεβλής αναπαραγωγής κακών ή μη ωφέλιμων προτύπων θα πρέπει κάποτε να τον σπάσουμε.
Είναι καιρός πλέον να διδάξουμε στην επόμενη γενιά πως θα επιλέγει τις καλύτερες αλλά και τις ωφελιμότερες συμπεριφορές από όσες συναντάει στο δρόμο της και πως θα διαχειρίζεται επ` αγαθόν της κοινωνίας την ισχύ, την δύναμη που κάθε στιγμή διαθέτει.